αψευδήγορος

ἀψευδήγορος, -ον (Μ)

το ουδ. ως ουσ. η ειλικρίνεια, η αξιοπιστία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αψευδής + -αγορος < αγορά < αγείρω (πρβλ. παρήγορος, προσήγορος κ.λπ.)].